In "Another Simple Favor" bevatten de kostuums van Renee Ehrlich Kalfus meer dan op het eerste gezicht lijkt

20

Waarschuwing: Spoilers voor Another Single Favor hieronder! Wees voorzichtig!

" A Simple Favor "-vrienden Emily (Blake Lively) en Stephanie (Anna Kendrick) zijn terug op het scherm met Paul Feigs "Another Simple Favor". Natuurlijk staat er ook weer een hoop dramatische mode op het programma, dankzij kostuumontwerpster Renee Ehrlich Kalfus . Voor de productie van het Amazon MGM Studios-sequel in Capri stond extravagantie op het menu met duizenden Louboutin-hakken, haute couture en talloze verrassingen. Hieronder spraken we met Kalfus over de terugkeer van Lively en Kendrick op het scherm, waarbij we stiekem verwezen naar de virale looks van de eerste film en het accessoire-debacle dat de eerste opnamedagen in Italië inluidde.

Je hebt kostuums ontworpen voor Another Simple Favor nadat je in 2018 ook al kostuums voor A Simple Favor had ontworpen. Hoe ben je erin geslaagd om voor het vervolg terug te keren naar deze wereld? Een van de echte startpunten was Paul [Feig]. Dit zou een heel specifieke locatie in Italië worden, een huwelijksweekend van een gigantische Italiaanse maffiafamilie en alle gasten. Het was een compleet ander startpunt dan het eerste, namelijk: hoe zetten we die twee personages neer in Connecticut, die allebei werken en vrienden worden tijdens hun studie en de kinderen? Dit was de terugkeer van de twee "frenemies", zoals iedereen het noemt. Het was Paul die naar ons toe kwam en zei: "Er was een bruiloft op Capri" – precies de locatie waar we filmden, namelijk de punt van het eiland. Hij zei: "Er was een bruiloft in 2016 die zo over-the-top was." We hebben ernaar gekeken. De cameraman, de production designer en ikzelf hebben er allemaal naar gekeken, en Paul zei gewoon: "Dit is gigantisch. Dit is groots. Ik wil deze over-the-top bruiloft." Dat was precies het startpunt, en het was zoiets van: "Oké, we pakken het groots aan."

De looks zijn absoluut extravagant! Hoe ben je zo groots uitgepakt bij het ontwerpen van die nieuwe kostuums voor Emily en Stephanie? Deze kostuums hadden iets extravagants, iets heel imposants, en dat had veel te maken met de omvang en het silhouet. Ik begin wel met moodboards, en we hebben een grote bruiloft. Je keek naar allerlei gigantische trouwjurken, en uiteindelijk werkte ik samen met een latexfabrikant uit New York om een ​​bustier van latex en leggings te maken, en vervolgens liet ik de zeer bekende Tirelli-kostuumwinkel mijn ontwerp voor de rok maken. Deze rok neemt letterlijk zoveel ruimte in beslag – hij was zo intimiderend en zo over-the-top dat je niet bij het personage in de buurt kon komen toen ze naar het altaar liep. Ze droeg een sluier van 12 meter lang, wederom een ​​enorm statement, die aan het einde was gedoopt in gedroogd bloedrood en rode kristallen om een ​​moment te creëren waarop je je afvroeg: "Wat is het volgende, wat gaat er komen?" Het waren veel pogingen tot vermaak, echt ervoor gaan. Ik zei tegen Paul: "We gaan gewoon extravagant doen en ervoor gaan." En hij zei: "Ja, we zijn hier om te vermaken en om ze te verbazen." Het is gewoon leuk om ermee aan de slag te gaan en dingen te creëren die die aandacht trekken.

Welke merken of ontwerpers droeg Emily in de film? En heb je daarbij hints gegeven die verband houden met het verhaal ? Jazeker. Toen we haar voor het eerst terug zagen komen en Stephanie uitnodigden voor deze bruiloft, droeg ze een pak dat in mijn atelier was ontworpen en gemaakt door zeer getalenteerde stylisten, en dat verwijst naar haar gevangenisuniform. Het heeft een horizontale streep en verwijst volledig naar oude gevangeniskleding. We begonnen met moodboards, en die moodboards bevatten echte designeritems, iconische filmlooks, en dat pak wanneer ze de boekwinkel binnenloopt, verwijst daar ook naar. Haar kostuum dat ik ontwierp toen ze als gangster op de trap van het vliegtuig zat, is, wederom, een verwijzing naar haar huwelijk met de maffia. Het is een knikje, bijna zoiets als: "Kijk, er gaan dingen gebeuren." En ze stapt uit het vliegtuig als een complete socialite in deze Tamara Ralph. Dat broekpak van satijn en parels was van haar, en we hebben met hen aan een paar kostuums gewerkt. En dat was ook zoiets van: "Kijk, ik ben hier, iedereen, pas op." Het was een heel intimiderende, indrukwekkende aanblik, toen we uit het vliegtuig stapten en op de boot stapten die in Capri aankwam.

Hoe ben je Stephanie ook alweer gaan aankleden? Haar stijl was altijd al praktischer dan die van Emily, maar deze keer is het anders. Een van de spanningen speelt zich natuurlijk af tussen die twee personages. Toen Stephanie werd uitgenodigd, zag je dat ze er helemaal niet van gediend was, maar ze ging toch. Haar personage was geëvolueerd. Ze volgde deze charismatische Emily niet meer op een haat-liefdeverhouding; ze was haar eigen personage. Ze was vastbesloten en koppig om zich niet te kleden voor de rol. Dus stapt ze uit het vliegtuig in een joggingpak en sneakers. Dit was een gesprek dat Anna [Kendrick] en ik hadden, en ze was er helemaal blij mee om sneakers te dragen, en ook om de rol van tegenspeler te kunnen spelen om te kunnen zeggen: "Wat heb je aan? Wat doe je?" Ze was altijd de aardende verteller en de ultieme detective. Het leek een geweldig idee om dat echt te contrasteren, en ik denk dat het werkte. Omdat ze volwassen is en een volwaardig personage, pakte ze haar spullen en wist ze hoe ze zich moest kleden voor de evenementen waarvoor ze was uitgenodigd als getuige, en dat deed ze ook. Wat je voelt, is dat ze nooit echt een deelnemer was. Ze was altijd de observator en legde voor het publiek altijd het verhaal en wat er hier gebeurt vast. Ze gaf ons die informatie, en haar rustige, regelmatige kostuumkeuze weerspiegelt dat.

De film bevat veel nieuwe personages, waaronder Allison Janey, Alex Newell en Michele Morrone. Waren er momenten die je geweldig vond aan het aankleden van deze nieuwe gezichten? Ik was dol op de jongens, de Italiaanse personages, haar man [Morrone] als deze knappe man in fantastische kostuums, die voor hem grotendeels Dolce & Gabbana waren. Henry [Golding] is natuurlijk altijd prachtig gekleed, en hoe terughoudend [Shawn] ook was, hij wist gewoon hoe hij zich moest kleden om naar een eiland te komen. Hij draagt ​​meestal Ralph Lauren. Alex was een geweldige tegenhanger, en ze was erg blij om op deze reis te gaan, deze sidekick te zijn en plezier te hebben. Ze zag er gelukkig uit en helemaal in haar element. Ik zou zeggen dat iedereen er plezier in had. Ik wilde dat het de vreugde van Capri zou weerspiegelen, op dit eiland Capri, op deze prachtige locatie. Daaraan is een knipoog gegeven in de bloemen en kleuren, de kleuren die zo suggestief zijn. Het was geweldig om iedereen aan te kleden. Het was erg leuk, omdat het een gelegenheidsstuk was op een exotische locatie. Het had niet leuker kunnen zijn! Ik wilde Allison Janney en Elizabeth Perkins wel noemen, omdat die personages een eenheid vormden en een overdreven plek vormden qua ontwerp, kleur, stof en print, en ik wilde ze veel aandacht geven. Het waren ontzettend grappige en wilde personages, dus ik voelde me vrij om met beide vrouwelijke personages te werken.

Er is een enorme cast en er gebeuren veel dingen in de film! Wat is het geheim van het kostuumontwerpen van zo'n groot project? Er zijn momenten waarop een kostuumontwerper voor een grote cast staat, en het is een proces dat je doorloopt en waaraan je werkt. Ik benader het met veel storyboards. Ik overleg veel met de productieontwerper, Paul en de cameraman over wat we aan het doen zijn. Kun je alsjeblieft het einde van deze sluier filmen, die zich 12 meter achter haar bevindt? Kun je haar vanaf haar voeten benaderen, want ze loopt in die waanzinnige laarzen? Dat is een samenwerking die ik doe. Ik maak veel moodboards, omdat ik daarbinnen een palet en een look kan ontdekken. Als ontwerper heb je een puzzel om al deze stukjes op elk moment samen te voegen. Je neemt een stap terug, je creëert een look, je hebt een visie, en dan werken er veel mensen met je samen. Ik heb fantastische crews, en het is een kwestie van keuzes maken en selecteren: wat leen je, wat bouw je, wat koop je? Er zijn al die interessante dingen om op te lossen. We hadden heel, heel, heel veel figuranten, en ik had een fantastische Italiaanse crew. Als je onze winkel binnenliep, leek het wel een kledingwinkel, een schoenenwinkel, een accessoirewinkel. We hadden een aantal fantastische stiksters en stiksters. We hadden ook een hele afdeling waar we kleding konden vermaken. We konden het echt, met het talent dat we hadden. Iets wat we als kostuumontwerpers doen, is proberen zoveel mogelijk te creëren in ons eigen atelier. Het is fantastisch om te kunnen doen, honderden en nog eens honderden. Sterker nog, ik schreef aan mijn eigen supervisor: "Nou, hoeveel schoenen denk je dat we hadden - alleen de damesschoenen?" Hij zei: "Oh, honderdduizenden." Het was heel goed georganiseerd en we hadden veel keuzes. We maakten veel keuzes, en tijdens het ontwerpen en passen vonden we hopelijk de juiste keuzes, de juiste kostuums.

Emily draagt ​​in de film uitsluitend hakken van Christian Louboutin! Hoe is die keuze tot stand gekomen? Nou, gelukkig werkt [Blake] samen met [Christian] Louboutin en is hij bevriend met hem. Ze zorgden – zowel in de eerste film als in deze film – voor dozen vol Louboutin-schoenen die bij al haar outfits, of die van wie dan ook, pasten. We hadden het geluk om met hen samen te werken.

Er is een plotwending waarin blijkt dat Emily's tweelingzus, Charity, nog leeft en haar identiteit heeft gestolen. Hoe onderscheidde je Blake Lively's kostuums toen ze deze twee zussen speelde? Er was een knipoog naar de kanten, Victoriaanse look die Charity heeft, zowel in zwart als wit. Toen ze onschuldig was, droeg ze dit witte kleed met poppen, terwijl ze probeerde haar eigen zus te verleiden. Daarna ging ze in diepe rouw in zwart kant, en dat zie je. Toen was er een combinatie van zwart en wit toen ze transformeerde – bijvoorbeeld toen ze door de stad liep met die gigantische hoed. Dat was een witte blouse over lagen zijden rokken, tanktops en kanten handschoenen, en dat was een combinatie van zwart en wit. Al die informatie was aanwezig, in de kleurstelling, en in het feit dat er een verwijzing naar de pop in zat .

Mensen zijn nog steeds dol op de kostuums van A Simple Favor , zeven jaar later! Heb je in de nieuwe kostuums naar bepaalde looks of momenten uit de eerste film verwezen? Het pak was een knipoog naar de eerste. Er waren manieren waarop ik het publiek wilde verrassen met [de originele] kostuums, zoals het uittrekken van haar jasje, en het is een dickie, het is geen echt vest, en dan maakte ze haar manchetten los en die horen niet bij het shirt. Gewoon een beetje shockwaarde en een beetje plezier met kostuums, bijna iets te zeggen hebben, of acteren. Dat heb ik geprobeerd te doen in de eerste film. Ik denk dat het de aandacht trok, of mensen het nu begrepen of niet. Het was een beetje van: "Wauw, wat is er aan de hand?" Het is een verrassing, vind ik, als je de film met mensen bekijkt, is er een verrassing. Als [Emily] de boekwinkel binnenkomt, is dat een verwijzing naar het pak, naar de scène waarin ze binnenloopt en naar de manier waarop ze is gefilmd, als een directe verwijzing, zou ik zeggen [naar de eerste film], en een kans voor de kostuums om haar te helpen een even intimiderend personage te zijn als ze is, en onbetrouwbaar, onbenaderbaar en intimiderend.

Waren er bepaalde stukken die een uitdaging vormden om te vinden of door de douane te krijgen? De bruiloft werd gefilmd op de allereerste draaidag. Als je niet alles hebt, ben je een hele veerboottocht van het vasteland verwijderd en zit je op een piepklein eilandje dat tijdens de opnames vrijwel stil is. Het was niet echt druk en er zijn ook geen stoffenwinkels. We hebben veel tijd besteed aan de voorbereidingen, en toen dachten we: "O mijn god, hebben we alles?" We namen een hele villa op Capri over, die dienstdeed als kostuumwinkel, met alles wat we tot onze beschikking hadden, mocht er iets ontbreken. En het bleek, op de tweede draaidag, dat dit pak van Tamara Ralph niet de bijbehorende witte hoed had. We moesten iemand naar Londen laten vliegen, Londen moest naar Napels vliegen, iemand van het eiland moest met de veerboot oversteken om het op te halen, zodat we het om zes uur 's ochtends in huis hadden voor de opnames. Dat was ons eerste drama, dat was dag twee. Er waren veel uitdagingen bij het filmen op een eiland en op locatie, en er zijn veel uitdagingen met zoveel grote kostuums. Het is een groot kostuumstuk.

We hebben nog maar één eenvoudige vraag voor je: heb je een favoriete look ontworpen voor Another Simple Favor ? Het moet de trouwjurk met de sluier zijn, want die is zo'n centraal punt in het verhaal. Het is de reden waarom het allemaal gebeurde. Ik zeg het voor de hand liggende: het is de bruiloft.

Alle afbeeldingen: met dank aan Amazon MGM Studios

Abonneer u op onze nieuwsbrief en volg ons op Facebook en Instagram om op de hoogte te blijven van het laatste modenieuws en sappige roddels uit de mode-industrie.